Tytuł ten ściśle związany jest z tematyką kolei. Zadaniem gracza jest stworzenie tutaj silnej i przynoszącej odpowiednie dochody firmy zajmującej się tą właśnie dziedziną, co oczywiście nie jest łatwe. Musimy tutaj cały czas troszczyć się chociażby o najwyższy możliwy poziom należących do nas lokomotyw i szukać okazji do zarobienia pieniędzy. Gra jest niesamowicie wręcz rozbudowana, dzięki czemu spędzając z nią swój czas będziemy mogli poczuć się właściwie jak w czasie tworzenia rzeczywistej firmy. Dodatkowo, spotkamy się tu z wieloma graczami z wielu różnych krajów, z którymi możemy oczywiście rywalizować.
Czyste, lazurowe niebo. Orzeźwiające, ozięble powietrze. Wiatr: prężny, czasem niosący inspirujące, elektryzujące ochłodzenie, równie nieraz gnający, gorący halny. Kręte, małe jaskinie, naświetlane wyłącznie niedużymi lampkami, karkołomne jak mitologiczne labirynty, ciche, chmurne, wyczekujące na nieuważnych turystów. Szerokie, jasne doliny, trasy wyłożone kamieniami, bystre, przejrzyste potoki o wodzie lodowatej jak lód. Duże hale, porośnięte energicznie zieloną trawą, pośród której nieśmiało kryją się drobne kwiaty w obawie przed stadami pasionych owiec. Małe, jakby skarlałe sosny, wyrastające wśród najtwardszych skał gęstym, ciemnozielonym szpalerem chroniące swych tajemnych chaszczy. I w końcu szczyty, granie oraz turnie: dostojne, budzące strach samym swym bezlikiem masywy, ostre, poszarpane linie przełęczy, przerażająco ciche oraz niepokojąco sielankowe gołoborza. Czasem zamarła na skałach, jakoby obserwująca krajobrazy, kozica. Oto Tatry, krajowe góry: piękne, groźne, tajemnicze, mimo przecinających je setek szlaków. I pytanie: jak można ich nie ubóstwiać?
Tytuł ten ściśle związany jest z tematyką kolei. Zadaniem gracza jest stworzenie tutaj silnej i przynoszącej odpowiednie dochody firmy zajmującej się tą właśnie dziedziną, co oczywiście nie jest łatwe. Musimy tutaj cały czas troszczyć się chociażby o najwyższy możliwy poziom należących do nas lokomotyw i szukać okazji do zarobienia pieniędzy. Gra jest niesamowicie wręcz rozbudowana, dzięki czemu spędzając z nią swój czas będziemy mogli poczuć się właściwie jak w czasie tworzenia rzeczywistej firmy. Dodatkowo, spotkamy się tu z wieloma graczami z wielu różnych krajów, z którymi możemy oczywiście rywalizować.
Czyste, lazurowe niebo. Orzeźwiające, ozięble powietrze. Wiatr: prężny, czasem niosący inspirujące, elektryzujące ochłodzenie, równie nieraz gnający, gorący halny. Kręte, małe jaskinie, naświetlane wyłącznie niedużymi lampkami, karkołomne jak mitologiczne labirynty, ciche, chmurne, wyczekujące na nieuważnych turystów. Szerokie, jasne doliny, trasy wyłożone kamieniami, bystre, przejrzyste potoki o wodzie lodowatej jak lód. Duże hale, porośnięte energicznie zieloną trawą, pośród której nieśmiało kryją się drobne kwiaty w obawie przed stadami pasionych owiec. Małe, jakby skarlałe sosny, wyrastające wśród najtwardszych skał gęstym, ciemnozielonym szpalerem chroniące swych tajemnych chaszczy. I w końcu szczyty, granie oraz turnie: dostojne, budzące strach samym swym bezlikiem masywy, ostre, poszarpane linie przełęczy, przerażająco ciche oraz niepokojąco sielankowe gołoborza. Czasem zamarła na skałach, jakoby obserwująca krajobrazy, kozica. Oto Tatry, krajowe góry: piękne, groźne, tajemnicze, mimo przecinających je setek szlaków. I pytanie: jak można ich nie ubóstwiać?